Aşının yolu

ARTIK yeni yıl kapıda...
2020'nin son yazısı bu.
Geride bıraktığımız yıl ile ilgili çok şey yazabiliriz. Unuttuğumuz çok fazla detayın altını tekrar çizebiliriz... Gerçekten ileride tarih yazılırken CORONAVİRÜS ile dünyanın nasıl değiştiği satır satır anlatılacaktır. İçinden geçtiğimiz zaman diliminde DEĞİŞİMİ çok kişi hala göremiyor...
Neyse...
Yıl 2002'ydi...
Erdoğan AYDIN DOĞAN'ın ALMANYA'daki tesis açılışına son anda davet edilmişti.
"MUHTAR
BİLE OLAMAZ" manşetlerinin canlı olduğu dönemdi.
AKŞAM'daydım. Erdoğan'ı hiç görmemiştim. Tanımıyordum.
Ancak 28 ŞUBAT'ı çok ama çok iyi biliyordum. Hem istihbarat tarafını hem siyasi kurgu tarafını...
Bir fırtına esti. Ülke savruldu. Çok kişi acı çekti. O iklimin arkasından AK PARTİ geldi. 2002'de MUHTARLA kıyas yapanlar vardı Erdoğan'ı. Oysa ben baktığım pencereden ERDOĞAN'ın çok uzun kalacağını görebiliyordum.
BÜYÜK DENGEDE istenen böyle bir liderdi. O zaman bu fikrim gazetenin manşetine yansımıştı. Sanırım "BİR İHTİMAL DAHA VAR" mealinde bir manşetle çıkmıştık.
Ben haklıydım. Yıllar geçiyor o gün attığımız manşetin ne kadar doğru olduğu ortaya çıkıyordu. Bunu göremeyenler zaten silinip gitti..

YAZININ DEVAMI...