Aşıyı olalım mı olmayalım mı?

Aşılama süreci başladı.

Acaba aşıyı olalım mı, olmayalım mı diye tartışma var hâlâ.

Tartışılacak bir şey yok aslında.

Tabii ki olamayacaksın canım kardeşim!

Ejder meyveli smoothie içenler olacak, hava karardıktan sonra semt pazarının çöplerinden sebze toplamak zorunda kalanlar olamayacak.

170 milyon doza ihtiyacımız var, ne bu kadar aşımız var, ne de angajmanımız var, on kişiden birine yetecek kadar bile yok.

Torpili olan, parası olan, adamını bulan olacak, gerisi olamayacak.

Kırk günlük bebeğe tek taş pırlanta takan tesettür sosyetesi olacak mesela… Borçları yüzünden siyanür içerek canına kıyan üniversite mezunu işsizlerimiz olamayacak.

Karantina süresi 14 günden 5 güne indirildi diye sevinç çığlıkları atan gözüdoymaz patron zihniyeti aşı olacak, fabrikada ölenler olsa bile, korona bulaşsa bile işbaşı yaptırılan gariban emekçi, olamayacak.

Deveyi havuduyla götürenler olacak, evine ekmek götürebilmek için saatlerce halk ekmek kuyruğuna girenler olamayacak.

Saman ithal edenler aşı olacak, traktörüne haciz gelenler olamayacak.

Maalesef gerçek bu.

“Anca beraber kanca beraber” diye çırpınanlar, aşıya ulaşma imkanları olsa bile vicdanen rahat olamayacak.

YAZININ DEVAMI..