Diyorlar ki; hakimler okumaz..

Emekli hakimler, avukatlar diyorlar ki, yüz sayfadan fazla yazıyorsun ya, hakimler okumaz. Ne yazacaksan, onların anlayacağı şekilde 2-3 sayfada özetle.

Ben diyorum ki, madem savunma hakkı diye bir “Hak” var, Hak olan şeyi, istismar etmeden, onun ile ilgili olarak efradına cami, ağyarına mani bir şekilde anlatmadan nasıl kâmil bir savunma yapmış olurum ki. Eğer sadece kanun maddeleri, Yargıtay kararları ve somut olaydan ibaret, onun başlangıç, seyir ve sonuçlarını analiz etmeden, sonuca giden süreçte etki mekanizmasını anlatmadan, suçun maddi ve manevi unsurlarının oluşup oluşmadığını nasıl izah edebilirim ki. Sonuçta ben bir gazeteciyim, siyasi iktisadi ya da içtimai bir konuyu analiz ediyorum, 48 yıldır. Ve her gün yazıyorum. İlk mahkûmiyet kararını 12 Mart’tan hemen sonra aldım ve içeri girmeden 74 affı ile kurtuldum ama sanıklığım 48 yıldır devam ediyor. Kronik, müzmin, hatta profesyonel bir sanıklık kariyerim var ve bu kariyerimle birçok hukukçudan daha kıdemliyim. Ve 48 yıldır, hakkımda 500 yıldan daha fazla mahkûmiyet talebi ile birçok dava açılmasına rağmen mahkûmiyet şeklinde infazı gerçek tek bir davam yok. Düşünsenize 28 Şubat’ta ya da darbe dönemlerinde, bir günde 5 defa, haftada 5 gün sanık olarak duruşmaya çıktığım oldu. Neyse, sanık sıfatım bugün de hâlâ bir şekilde devam ediyor. Yani bizim cephede de değişen bir durum yok.

YAZININ DEVAMI...